Festivaller kapışıyor

Her yıl Nisan ayının ilk haftasında düzenlenen Adana Portakal Çiçeği Festivali bu sene ramazan ayı dolayısıyla 25-26-27 Mart tarihlerine çekildi. Kaç yıldır gitmeyi çok istedim ama bir türlü nasip olmadı. Neden bu kadar ünlü olduğunu araştırınca Portakal Çiçeği Festivali’nin çok renkli görüntülerle karşılaştım. Brezilya’nın Rio Karnavalı gibi sokaklar, gün boyu devam eden müzikler, sokaklardaki eğlenceler ve Türkiye’nin dört bir yanından festivale gelen binlerce insan.

Tabi Adana’nın bu festivali yüzünün akıyla geçirmesinin en büyük sebebi festivalin ekibi. Özel olarak hazırlanan sosyal medya hesapları, tanıtımlar, internet siteleri gibi birçok detay düşünülmüş. Tahminimce çok fazla paralar harcanmadan yapılan bu hazırlık Portakal Çiçeği Festivali’ni patlatıp götürmüş. Mesela bu senenin sanatçısı Haluk Levent. Kulağa bile eğlenceli geliyor.

Tesadüfe bakın ki aynı tarihlerde bizimde Kayısı Şenliğimiz var. Geçen yıl ilk defa düzenlenen bu şenlik sönük geçti. O nedenle açıkçası ikincisinden de çok ümitli değilim. Çünkü biz alışılanın dışına çıkamıyoruz. Sabit bir çerçeve çizmiş gibi aksini yapamıyoruz. İşte böyle olunca da yaptığımız tüm etkinlikler sönük geçiyor. Portakal Çiçeği’nin ekibinden bahsettim ya bizim eksiklikte ekipten geliyor. Basit bir örnek vereyim mesela, şenliklerin yapılacağı güne kadar biz basın mensuplarının programın detayından haberimiz olmadı. Öncesinde bir bülten geçilebilir, bir tanıtım yapılabilir, sosyal medyada paylaşımlarla desteklenebilir ve Malatyalılar davet edilebilirdi. Yapmak için yaptığımız işlerden birisi olarak kayıtlara geçti Kayısı Çiçeği Şenliği.

Ayrıca İnönü Üniversitesi tarafından 14. Uluslararası Kısa Film Festivali’nin hazırlığı da gayet başarılıydı. Malatya Uluslararası Film Festivali için harcanan bütçenin yarısı kadar bile para harcanmadı belki ama reklamını yeni tabirle PR’ını iyi yaptı üniversite. Başarılı işler yapmak için çok paralar harcamaya gerek yok işi bilen ve en önemlisi o işi yaparken keyif alan inanlara teslim etmek gerekir.