Sabır en başarılı dersimiz

6 Şubat depremleri ile “Asrın felaketi”ni yaşayan 11 ilden Hatay, Malatya, Kahramanmaraş ve Adıyaman en çok etkilenen iller oldu. Depremin ilk anından itibaren ülke olarak bu tür büyük afetlere karşı hazırlıksız olduğumuzu maalesef ki gördük. Bunu üzülerek belirtirken “haksız da değilim” diye düşünüyorum. Yüzlerce sorunlara karşı hem bir millet hem de bir devlet vardı. Üstesinden gelebildik mi? Kısmen evet diyebiliriz ama eksiklerimiz ile. Peki, bu eksiklerimizden ne kadar ders çıkarabildik, ya da ders çıkarmamız için neler yaptık, nelere ihtiyacımız var, deprem sonrası yaralarımızı sarmak adına verdiğimiz mücadeleyi deprem öncesi gösterebildik mi, hadi itiraf edelim deprem öncesinde hiç birimiz olası bir depreme hazır değildik, değil mi?

Üzüldük, canımız yandı, sevdiklerimizi ve evlerimizi kaybettik. Bu hayatta bir evi olması için mücadele verip yılların emeği ile aldığımız evlerimiz yıkıldı. Acımızı dahi yaşayamadık böylesi bir felakette. Hala devam eden depremlerle altüst olan psikolojimizi düzeltme adına mücadelemizi bir kenara bırakıp fırsatçı insanlarla baş etmeye ve “bundan sonra ne olacak?” gibi sorularla mücadele etmeye başladık. Bir şehir neredeyse yok olurken Malatya’da bin bir türlü fırsatçılıklar türedi. Kimse müdahale etmedi buna, ya da edemedi. Bundan sonra da “Böyle geldi böyle gider” misali fırsatçılığını konuşturup gerçekten mağdur olan vatandaşlara mağduriyet yaşatanlara karşı hiçbir yaptırım getirilmeyecek ve bu fırsatçılık özellikle gıda ürünlerinde ve kiralarda alıp başını gidecek. Belki bugünler iyi günlerimiz, belki de daha zor günler göreceğiz önümüzdeki günlerde. Bu milletin kimsenin bu ülkede destan yazmasına ihtiyacı yok. Sadece yapılması ve atılması gereken adımların bir an önce yerine getirilmesi ve depremzedelere gerçekten depremzede gibi davranıp verilen sözlerin de yerine getirilmesini istiyor vatandaş. Kimse kahraman aramıyor. Sadece verilen vekâletin kıymetini bilip bu kentin değerlerini yok etmeden kimseye hiçbir şeyi peşkeş çekmeden yapılması gerekenler hayallerini kaybeden vatandaşların tek beklentisi.

“FORMLAR RAFLARA MI KALDIRILDI?”

“Bir garip işler mi” diyelim ne diyelim bilemedim. Fakat sanırım sırf göstermelik olsa gerek deprem sonrası evi ağır hasar alan, yıkılan veya acil yıktırılacak olan vatandaşların evlerindeki eşyalar için eşya bedeli adı altında bir form doldurmuştu vatandaşlar. Ne oldu o formlar, raflara mı kaldırıldı? Doldurulan bu eşya bedelleri formları yayınlanan bir genelge doğrultusunda resmi evrak ile yapılan bir işlem olmasına rağmen depremin üzerinden 9 ay geçmesine rağmen neden bir sessizlik hakim? Ödenmeyecek ise çıkıp söylensinler bence. Vallahi kimsenin kızacağını da düşünmüyorum. Çünkü büyük bir çoğunluğu bunu unuttu bile. Neden unuttu peki, çünkü bin bir türlü derdi var vatandaşın. Ah benim vatandaşım. “Kimse mağdur edilmeyecek” denildi belki bir sırası vardır, belki henüz sıra ona gelmedi. Belki o konu ile ilgili maaş bağlanacak bir başkanlık arayışı vardır hele acele etmeyin. Biz neler gördük, daha neler göreceğiz. Sabır. Sabır. Sabır.