BÖYLE BİR SEVGİ GÖRÜLMEDİ

BÖYLE BİR SEVGİ GÖRÜLMEDİ

İnsan uzun zaman görmediği bir dostunu, sevdiğini

özler, özlemesi normaldır.

Peki hiç görmediği birini özler mi, göz yaşı döker mi, en güzel duaları onun için yapar mı?

En zor zamanda onu hatırlar mı?

Sevgiden öte bir sevgi, mevddet mi, muhabbet mi, aşk mı?

Evet, işte senin Peygamberin Allah’ın en sevgili kulu, senin için ağlıyor, göz yaşı döküyor!

Enes’i can kuşağıyla dinleyelim: Bir gün peygamberimiz ağladı, neden ağlıyorsun diye sorduğumuzda; kardeşlerimi özledim, dedi, bizler senin kardeşlerin değil miyiz diye sorduğumuzda; sizler ashabımsınız, kardeşlerim yüzyıllar beni görmeden bana iman edenlerdir dedi. Sahihi Müslüm.

Rabbimiz o en sevgiliyi bizlere şu şekilde anlatıyor: Sizden olan, Sizlere çok düşkün bir Resul’

Subhanallah ne muhteşem bir sevgi, çağları aşan bir muhabbet!

Zaten öyle değil mi, sevenler için zaman mekan söz konusu mu ki!

Düşün bi, açmış ellerini dua ediyor ve hüngür hüngür ağlıyor Peygamberin.

Rabbimiz Cibril’e sesleniyor: Ey Cibril git de ki; seni ağlatan nedir Ey Muhammed?

ÜMMETİM ÜMMETİM diyor sorulduğunda.

Rabbimiz tekrar Cibrile git Muhammed’e deki: Seni ümmetin hususunda razı edeceğiz.

Ve kesiliyor ağlama sesleri, yerini tatlı bir huzura, sekineye, tevekküle bırakarak.

Hiçbir Peygamber onun sevdiği kadar sevmedi ümmetini, onun ağladığı kadar ağlamadı ümmetine!

Sevginin Şahı’ydı.

Sevenler ondan öğrendi sevgiyi, vefayı, duayı.

Her Peygamberin makbul edilecek çok güzel bir duası vardı.

Allah bana da böylesi güzel bir ikramda bulundu fakat ben bu duamı ÜMMETİM için en zor güne sakladım!

Elhamdulillah ki bizleri ona ümmet eyledi.

Kevser havuzunun başında sizleri bekliyorum, birazcık sabredin şu dünyanın sıkıntılarına!

Makam’ı Mahmud’un sahibi, Şefati uzmanın sahibi.

Kıyamet gününde hiçbir kula vermediği makamı, iltifatı Allah ona verecektir.

Senin ümmetin olmakla şeref duyduğun peygamberine.

O önde sen arkada Cennet kapısının önünde olacağız inşallah!

Cennetin kapısını ilk çalan ve Cennet kapısını ilk açan o olacaktır.

İnşallah bizlerde onun peşinde olacağız o gün.

Kapı çalındığında Cennet bekçisi Rıdvan:

Kim o ? Diye seslenir.

Peygamberimiz, kendisinin Muhammed son peygamber olduğunu söyler.

Senden önce kimseye açmamakla emrolundum der Rıdvan. O güzel yurdun güzel bekçisi.

Sevilmez mi böyle bir Peygamber.

Ashabı da aynı şekilde onu çok sevmişti, ona olan sevgilerini onların dilinden dinleyelim.

Ey Allah’ın Resul’u vallahi seni o kadar çok seviyorum ki sohbetinden ayrılıp evime gittiğimde sen düşüyorsun hatırıma, dayanamıyorum, ağlıyorum, tekrar sana geliyorum.

Bir başkası da vallahi onu o kadar çok seviyorum ki gözlerine bakmaya kıyamıyorum.

Onun ayağına bir diken batmasın ben işkenceler içinde ölmeye hazırım diyordu bir başkası.

Peki sen ne kadar seviyorsun Peygamberini?

Sözünde, işinde, merhametinde, sevginde, ailende ne kadar benziyorsun ona?

En güzel selamlar, en kıymetli salavatlar ona, âline, ashabına ve kıyamete kadar izini sürenlere olsun.